پرتوی از سبک رفتاری شهدا

کتاب پرتوی از سبک رفتاری شهدا نوشته دکتر حمدالله منظری توکلی، دکتر علیرضا منظری توکلی،
دکتر سنجر سلاجقه، دکتر سمانه مهدیزاده.

برای خرید کتاب با ما تماس بگیرید

گزیده ای از کتاب پرتوی از سبک رفتاری شهدا

عقلانی بودن ایثار و شهادت‌طلبی

خود دوستی نیرویی است که در موجودات زنده وجود دارد که در حیوانات به صورت طبیعی کنترل و هدایت می‌شود. ولی خود دوستی در انسان‌ها با توجه  به شرایط محیطی شکلهای متفاوتی به خود می‌بیند برخی برای رهایی از خود دوستی آن را سرکوب کرده اند. عده ای آن را آزاد کرده اند؛ و بعضی آن را کنترل و هدایت کرده اند. به نظر می‌رسد راه حل سوم منطقی تر باشد. چون در این روش، خود دوستی به حالت طبیعی هدایت شده. ایثار  نیرویی است که در این زمینه نقش موثری بازی می کند. در این راستا ارزش عینی رسیدن به ایثار را شهادت‌طلبی میسر می کند.

رابطه خود دوستی و ایثار

انسان موجودی است که بر اساس نیروی خود دوستی، دفاع از حقوق و منافع خویش را یک امر ضروری می داند و برای عملی کردن آن، ایثار و شهادت‌طلبی را ابداع نموده است. ایثار و شهادت‌طلبی عاملی است که از سوء استفاده کردن و سوء استفاده دادن جلوگیری می‌کند. تفکر عقلانی و منطقی نیز همان است که انسان باید حقوق خویش را بشناسد و به حقوق دیگران نیز احترام بگذارد. ایثار و شهادت‌طلبی عاملی است که انسان بر اساس تفکر منطقی آن را در خود شکوفا کرده است. تا از طریق آن از سوء استفاده دیگران ممانعت به عمل بیاورد و در صورت لزوم از حقوق خویش دفاع نماید. به نظر می‌رسد دفاع زمانی ایثارگری و شهادت‌طلبی محسوب می‌شود که در جهت حقیقت خواهی باشد. بنابر این اگر هدف از جنگ کشورگشایی یا توسعه طلبی باشد شرکت در چنین نبردهایی ایثارگری یا شهادت‌طلبی نیست.

خود دوستی لازمه ی زندگی انسان‌ها است و موجب پیشرفت و مانع سوء استفاده دیگران می‌شود ولی اگر از حالت تعادل فراتر رود و به خودپرستی تبدیل شود در این حالت  موجب گسترش ظلم، ستم، بی عدالتی، مفاسد اقتصادی و اجتماعی، دنیاگرایی، از بین رفتن ارزش های انسانی و رواج نظام سرمایه داری می‌شود. معمولا نظام سرمایه داری برای اینکه بتواند خود را حفظ نماید و مصرف را در جامعه بالا ببرد و به اهداف خود جامۀ عمل بپوشاند سعی می‌کند سر مردم را به خود مشغول نماید و ارزش های جدیدی (ارزش های کذایی) در جامعه شکل می دهند تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند. رواج فساد جنسی، مشروب خواری، اعتیاد، قمار، تجمل گرایی و ثروت اندوزی و غیره موجب اشتغالات فکری مردم شده است. ظلم، ستم، بی عدالتی، مفاسد اقتصادی و اجتماعی و ارزش های غیرانسانی فراموش می گردد.